کشت سیب زمینی

سیب زمینی مهمترین گیاه دولپه در بین محصولات زراعی است.ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ ﻣﺤﺼﻮل ﺟﻬﺎن ﭘﺲ از ﮔﻨﺪم, ﺑﺮﻧﺞ و ذرت ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.محققان معتقدند  سرمنشأ کلیه انواع سیب زمینی‌های امروزی را می‌توان به یک گیاه واحد که بیش از هفت هزار سال قبل در پرو کشت شد ردگیری کرد.ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ در ارﺗﻔﺎﻋﺎت ۱۲۰۰ ﺗﺎ ۱۸۰۰ ﻣﺘﺮی ﻛﻮﻫﻬﺎی آﻧﺪ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﭘﺮو و ﺑﻮﻟﻴﻮی اﻫﻠﻲ ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ. این گیاه که از تیره سیب زمینیان است در اکثر کشور های جهان کشت می شود و چین،هند و روسیه بزرگترین تولید کنندگان سیب زمینی در جهان هستند.

در ایران نیز سیب زمینی کشت میشود.ﺣﺘﻤﺎﻻً ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ در ﻗﺮن ﻫﻔﺪﻫﻢ وارداﻳﺮان ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ. اﺳﺘﺎﻧﻬﺎی اردﺑﻴﻞ، اﺻﻔﻬﺎن، ﻫﻤﺪان، آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﺷﺮﻗﻲ، ﺧﺮاﺳﺎن، ﮔﻠﺴﺘﺎن، ﺟﻴﺮﻓﺖ و ﻛﻬﻨﻮج، ﺳﻤﻨﺎن، ﻓﺎرس و ﺗﻬﺮان ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ، ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ آﺑﻲ در ﻛﺸﻮر ﺑﺸﻤﺎر ﻣﻲ روﻧﺪ.

آب و هوا و خاک :

 این گیاه اصولا محصول نواحی معتدل نسبتا مرطوب می باشد .

 رطوبت هوا و خاک ، بخصوص در زمان گل کردن گیاه که همزمان با ایجاد غده ها می باشد در ازدیاد محصول موثر خواهد بود . این گیاه را نباید در زمین های سست شنی کاشت .

 زمین های شنی رُسی مرطوب با رطوبت متوسط و کود کافی بهترین خاک برای کشت سیب زمینی Pomme De Terre می باشند .

به منظور کشت سیب زمینی Pomme De Terre ، از غده های این گیاه استفاده می کنند . ولی اگر بخواهند انواع جدیدی ازاین گیاه بدست آورند به کشت بذر میپردازند .

 لازم است توجه شود که برای کشت سیب زمینی Pomme De Terre ، در مناطق سردسیر از غده های محلی آن منطقه استفاده شود وهمچنین برای کشت در مناطقگرمسیر از غده های همان منطقه استفاده گردد .

 زیرا غده های محصول منطقه گرمسیری به مقدار زیاد قوه نامیه خود را از دست می دهند .

 ● روش کاشت :

 برای کشت این گیاه ، ابتداء زمین را شخم می زنند و از کلوخ و سنگ پاک می کنند ( زمین هایی که دارای رُسِ زیاد باشند و یا رطوبت فوق العاده داشته باشند ، برای کشت سیب زمینی مناسب نخواهند بود ) .

وجین کردن زمین در طول رشد گیاه و خارج کردن علف های هرز از کنار بوته ها در برداشت محصول خوب اثر مستقیم خواهد داشت .

 با توجه به شرایط زمین محل کشت بایستی کود لازم به خاک داده شود و خصوصا کود ازت یکی از کودهای مورد نیاز سیب زمینی Pomme De Terre می باشد .

 کودهای دیگر مورد مصرف در کشت این گیاه عبارتند از : پتاس و فسفر که مصرف آنها برای تقویت و رشد غده ها ضرورت دارد .

 در زمین هائی که قبلا مورد کشت قرار نگرفته و میزان مواد غذائی آن مواد موجود طبیعی آن می باشد ، اگر بخواهند این گیاه را بکارند لازم است به میزان ۱۵۰ کیلوگرم ازت و ۱۰۰ کیلوگرم فسفات و ۱۳۰ کیلو گرم پتاس در هکتار کود به زمین داده شود .

 زمان مصرف کودها بترتیب کودهای فسفره و پتاسه را باید قبل از کاشت در بهار و کودهای ازتی را به عنوان کود سَرَک و در زمان به گل رفتن گیاه به زمین داد .

 زمان کاشت این گیاه بستگی مستقیم به شرایط آب و هوای محل دارد .

 برای بدست آوردن سیب زمینی Pomme De Terre زودرس علاوه بر زمان کاشت انتخاب نوع معینی از این غده ها ضرورت خواهد داشت .

 در ایران کشت سیب زمینی Pomme De Terre در مناطق جنوبی از اواسط بهمن ماه تا اواخر اسفند ماه و در مناطق معتدل شمالی مانند : اطراف شهرستان قزوین ، کرج ، دماوند ، منطقه آذربایجان ، و شمال خراسان از اوایل فروردین ماه پس ازسپری شدن خطر سرمای بهاره شروع و تا اواخر فروردین ماه انجام خواهد گرفت .

 برای کاشت سیب زمینی Pomme De Terre ، همانطور که قبلا گفته شد از غده های متوسط و سالم استفاده می شود .

 در صورتی که سیب ها ( غده ها ) درشت باشند به منظور صرفه جویی هریک از سیب ها را به دو یا چند قسمت تقسیم نموده به ترتیبی که هر قسمت دارای چند جوانه ( چشمه ) سالم باشند و می کارند .

 مسلما در صورتی که سیب ها در انبار جوانه بزنند پس از کاشت سریع تر رشد می کنند .

 غده های( سیب های ) آماده شده برای کاشت را به فاصله ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر از یکدیگر روی ردیف هایی که فاصله آنها از یکدیگر ۵۰ تا ۷۰ سانتیمتر باشد زیر خاک می کنند .

 ( سیب هائی را که به چند قسمت تقسیم کرده اند قبل از کاشت بایستی در محلی سایه روی زمین پهن کرد تا قسمت بریده شده از یک لایه پوشش حفاظتی پوشیده شود و یا آن که وسیله خاکسترو خاکه زغال آن قسمت ها را پوشش داد )

 پس از کاشت و زمانی که جوانه ها از خاک خارج شدند و شروع به رشد نمودند پای بوته ها را خاک می دهند که موجب ازدیاد محصول گردد .

 برای هر ۱۰۰ متر مربع زمین ۱۵ تا ۲۰ کیلو گرم سیب زمینی Pomme De Terre کفایت می کند .

 قبل از کاشت این گیاه ، زمین را آبیاری می کنند و زمانی که زمین خیس شد و اصطلاحا گاورو گردید ، سیب زمینی Pomme De Terre ها را می کارند و نوبت دوم آبیاری به دو هفته بعد موکول می گردد .

 بطور کلی مزرعه سیب زمینی Pomme De Terre را تا زمان گل دادن بوته ها هفته ای یک نوبت آبیاری می کنند و پس از به گل نشستن گیاه آبیاری را کم می کنند .

 حد اکثر برداشت محصول در هکتار ۲۵۰۰۰ کیلوگرم می باشد .

 برداشت سیب زمینی Pomme De Terre ، بایستی پس از آن که کاملا برگ ها خشک شدند و ساقه ها زرد گردیدند انجام گیرد

 PH  و شوری خاک

ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ زﻳﺎدی ﺑﻪ PH ﺧﺎک ﻧﺪارد و در ﻣﺤﺪوده PH ﺣﺪود ۶ ﺗﺎ ۷/۵ ﺑﺨﻮﺑﻲ رﺷﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.
در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ PH ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲﻛﻤﺘﺮ از ۶ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺣﺪود ۶ رﺳﺎﻧﺪه ﺷﻮد.

ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ از ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺣﺴﺎس ﺑﻪ ﺷﻮری ﺧﺎک ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲ ﺷﻮد در ﺧﺎﻛﻬﺎی ﺷﻮر، رﻧﮓ
ﺑﺮﮔﻬﺎ ﺗﻴﺮه ﺷﺪه ﺣﺎﺷﻴﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﻲ ﺳﻮزد. ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻓﺮاواﻧﻲ ﺑﺮ در ﺧﺎک ﺣﺴﺎس اﺳﺖ. آﺳﺘﺎﻧﻪ ﺗﺤﻤﻞ ﺳﻴﺐ
زﻣﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﺑﺮ ﺣﺪود ۱ ﺗﺎ ۲ ﮔﺮم ﺑﺮ در ﻣﺘﺮﻣﻜﻌﺐ ﻋﺼﺎره اﺷﺒﺎع ﺧﺎک ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.

رطوبت برای کشت سیب زمینی:

ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﺗﻨﺶ رﻃﻮﺑﺘﻲ، ﺑﺨﺼﻮص از ﻣﺮﺣﻠﻪﺷﺮوع ﻏﺪه ﺑﻨﺪی ﺗﺎ ﺷﺮوع زرد ﺷﺪن ﺑﺮﮔﻬﺎ ﺣﺴﺎس اﺳﺖ.
ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺑﻪ ﺗﻨﺶ رﻃﻮﺑﺘﻲ در اواﺳﻂ دوران رﺷﺪ ﻏﺪه و ﺣﺪود ۳ ﺗﺎ ۶ ﻫﻔﺘﻪ ﭘﺲ از ﺷﺮوع ﻏﺪه ﺑﻨﺪی
ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲ ﮔﺮدد. ﺗﻮﻟﻴﺪ دﻳﻢ ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ در ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از ۱۰۰۰ ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﺑﺎران ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻪ ﺑﺎﺗﻮزﻳﻊ
ﻣﻨﺎﺳﺐ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻮاﺣﻲ ﭘﺮ ﺑﺎران ﺳﺎﺣﻞ ﺧﺰر، اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ. از ﺳﻮی دﻳﮕﺮ، ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ
ﺑﻪ آب اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ و ﻋﺪم ﺗﻬﻮﻳﻪ ﺧﺎک ﺣﺴﺎس ﺑﻮده. ﺧﺎﻛﻬﺎی دارای ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺗﺄﺧﻴﺮ در آﻣﺎده
ﺷﺪن ﺑﺮای ﻛﺎﺷﺖ و ﺑﺮداﺷﺖ و ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻋﺪﺳﻜﻬﺎی درﺷﺖﻧﺸﺎﻧﮕﺮ
ﻣﺤﺪودﻳﺖﺗﻬﻮﻳﻪ، ﺗﺤﺮﻳﻚ رﺷﺪ روﻳﺸﻲ، ﺗﺴﺮﻳﻊ رﺷﺪ ﻏﺪه و ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻏﺪدی درﺷﺖ ﺑﺎ ﺣﻔﺮه ﻫﺎی ﺧﺎﻟﻲ در ﻣﺮﻛﺰ
ﻣﻐﺰﻣﻲ ﺷﻮد. ﺑﺎرﻧﺪﮔﻴﻬﺎی ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻬﺎره ﺳﺒﺐ ﺳﻠﻪ ﺑﻨﺪی، ﺳﻔﺖ ﺷﺪن ﻻﻳﻪ ﺳﻄﺤﻲ ﺧﺎک و ﺗﺄﺧﻴﺮ در ﺳﺒﺰﺷﺪن
ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. در ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻄﻲ، ﺳﻠﻪ ﺷﻜﻨﻲ ﻗﺒﻞ از ﺳﺒﺰ ﺷﺪن ﻣﻔﻴﺪ اﺳﺖ.

از مهمترین ارقام سیب زمینی که در ایران کشت میشود عبارتند از:

استانبولی،باسمنج،آﻟﻔﺎ، ﻛﻮزﻳﻤﺎ، درﮔﺎ، ﻣﻮرن، آﺋﻮﻻ، ﻣﺎرﻓﻮﻧﺎ، آﮔﺮﻳﺎ، ﻣﺎردوﻧﺎ، دﻳﺎﻣﻮﻧﺖ و ﺳﺎﺗﺎﻧﺎ

ﻛﻮد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ

ﻧﻴﺎز ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻏﺬاﺋﻲ ﺧﺎک زﻳﺎد اﺳﺖ. ﻣﻘﺪارﻋﻨﺎﺻﺮ ﺧﺎک ﺑﺮ ﻣﻴﺰان رﺷﺪ روﻳﺸﻲ، زﻣﺎن ﻏﺪه
ﺑﻨﺪی، زﻣﺎن رﺳﻴﺪﮔﻲ، اﻧﺪازه و وزن ﻣﺨﺼﻮص ﻏﺪه، ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺎﻓﺖ ﭼﻮب ﭘﻨﺒﻪ ای و آﺳﻴﺐ ﭘﺬﻳﺮی ﻏﺪد
ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ از ﺿﺮﺑﺎت ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻲ ﮔﺬارد. ﻛﻤﺒﻮد ﻧﻴﺘﺮوژن ﺧﺎک ﺳﺒﺐ ﻛﺎﻫﺶ ﻋﻤﻠﻜﺮد، ﮔﺴﺘﺮش
ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎ و ﭘﻴﺮی زودرس ﮔﻴﺎه ﻣﻲ ﺷﻮد. از ﺳﻮی دﻳﮕﺮ، زﻳﺎدی ﻧﻴﺘﺮوژن ﺧﺎک ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺤﺮﻳﻚ رﺷﺪ روﻳﺸﻲ،
ﺗﺄﺧﻴﺮ در ﻏﺪه ﺑﻨﺪی و رﺳﻴﺪﮔﻲ، ﻛﺎﻫﺶ وزن ﻣﺨﺼﻮص ﻏﺪه، اﻓﺰاﻳﺶ درﺻﺪ ﻏﺪد درﺷﺖ، ﺣﻔﺮه ﻫﺎی
ﻣﻐﺰی و ﻗﻨﺪﻫﺎی اﺣﻴﺎء ﻛﻨﻨﺪه ﻣﻲ ﮔﺮدد.

در ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺘﻌﺎدﻟﻲ از رﺷﺪ و ﺗﻮﻟﻴﺪﻋﻤﻠﻜﺮدﻫﺎی ﻣﻌﻘﻮﻟﻲ از ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ، ﺑﻪ ازاء ﻫﺮ ﺗﻦ ﻏﺪه ﺗﻮﻟﻴﺪی ﺑﻪ ﺣﺪود۲/۳ ﺗﺎ۶ ﻛﻴﻠﻮ ﮔﺮم ﻧﻴﺘﺮوژن،۰/۳ ﺗﺎ۰/۴۴ ﻛﻴﻠﻮ ﮔﺮم ﻓﺴﻔﺮ(۰/۷ﺗﺎ۱/۰ ﻛﻴﻠﻮ ﮔﺮم اﻛﺴﻴﺪ ﻓﺴﻔﺮ)و۲/۷ ﺗﺎ ۸/۳ ﻛﻴﻠﻮ ﮔﺮم ﭘﺘﺎﺳﻴﻢ(۳/۲ ﺗﺎ ۱۰ ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم اﻛﺴﻴﺪ ﭘﺘﺎﺳﻴﻢ) از ﺧﺎک ﺧﺎرج ﻣﻲ ﺷﻮد. ﺿﺮاﻳﺐ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺗﺮ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺷﺮاﻳﻂ
ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮرﺷﺪ و راﻧﺪﻣﺎن ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻏﺬاﺋﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺣﺪود۴۰ ﺗﺎ ۵۰ درﺻﺪ ﻧﻴﺘﺮوژن و۳۰ ﺗﺎ ۴۰ درﺻﺪﻓﺴﻔﺮ وﭘﺘﺎﺳﻴﻢ ﺟﺬب ﺷﺪه در اﻧﺪاﻣﻬﺎی ﻫﻮاﺋﻲ ﻗﺮار دارد
ﻛﻪﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺑﻘﺎﻳﺎی ﮔﻴﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺧﺎک ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ و ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺑﻌﺪی ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ. واﺿﺢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺿﺮاﻳﺐ اﺧﻴﺮﻧﻴﺰﺑﻪ ﻣﻴﺰان رﺷﺪ روﻳﺸﻲ وﺷﺎﺧﺺ ﺑﺮداﺷﺖ ﺑﺴﺘﮕﻲ داﺷﺘﻪ و ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ.
ﻣﻘﺪارﻛﻮد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﻣﻮردﻧﻴﺎز ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮدﻣﻮرداﻧﺘﻈﺎر، ﻣﻘﺪارﻋﻨﺎﺻﺮﻏﺬاﺋﻲ در ﺧﺎک، رﻗﻢ و
ﻃﻮل دوره رﺷﺪ آن ﻣﺤﺼﻮل ﻗﺒﻠﻲ در زﻣﻴﻦ و ﻣﻴﺰان ﻛﻮد ﺣﻴﻮاﻧﻲ ﻣﺼﺮﻓﻲ ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد.

آﺑﻴﺎری سیب زمینی

ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ از ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺣﺴﺎس ﺑﻪ ﺧﺸﻜﻲ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷﻮد. ﻛﻤﺒﻮدرﻃﻮﺑﺖ ﺧﺎک ﺳﺒﺐ ﻛﺎﻫﺶ زﻳﺎدی
در ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻣﻲ ﮔﺮدد. ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺷﺪﻳﺪ رﻃﻮﺑﺖ ﺧﺎک ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺪ ﺷﻜﻞ ﺷﺪن و ﻏﻴﺮﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ
رﺷﺪﻏﺪد ﮔﺮدد. زﻳﺎدی رﻃﻮﺑﺖ ﺧﺎک ﻳﺎ آﺑﻴﺎری ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺴﺘﻪ ﺷﺪن ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻏﺬاﺋﻲ و ﺳﻤﻮم ﺷﻴﻤﻴﺎﺋﻲ
ﺑﻪ اﻋﻤﺎق ﺧﺎک، ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎ و ﻛﺎﻫﺶ درﺻﺪ ﻣﺎده ﺧﺸﻚ ﻏﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻣﻴﺰان ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﻣﺮاﺣﻞ
ﻣﺨﺘﻠﻒﻧﻤﻮ ﺑﻪ ﺗﻨﺶ رﻃﻮﺑﺘﻲ ﻳﻜﺴﺎن ﻧﻴﺴﺖ. ﮔﻴﺎه در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺟﻮاﻧﻪ زﻧﻲ و ﺳﺒﺰ ﺷﺪن ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ زﻳﺎدی
ﺑﻪﻛﻤﺒﻮد رﻃﻮﺑﺖ ﺧﺎک ﻧﺪارد، اﻣﺎ ﺧﺸﻜﻲ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺮﻋﺖ ﺳﺒﺰﺷﺪن را ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲﻛﺎﻫﺶ
دﻫﺪ. ﺳﻴﺐ زﻣﻴﻨﻲ در ﻣﺮﺣﻠﻪ رﺷﺪ روﻳﺸﻲ و دوران رﺳﻴﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﺗﻨﺶ رﻃﻮﺑﺘﻲ ﭼﻨﺪان ﺣﺴﺎس ﻧﻴﺴﺖ.

آبیاری مهمترین قسمت در مرحله داشت سیب زمینی می باشد

پس از کشت سیب زمینی باید در حداقل زمان ممکن نسبت به آبیاری اقدام کرد

در سیستم بارانی با توجه به تجارب قبلی وبافت خاک باید حداقل آبیاری اول(خاک آب)

طی پاس ۵ساعته وتحت فشار۵/۵ اتمسفر ونازل ۸ انجام گیرد برای اطمینان از مناسب بودن زمان آبیاری باید پس از گذشت حدود ۲۴ ساعت از شروع زمان آبیاری نسبت به بررسی تناسب زمان آبیاری اقدام کرد برای اینکار خاک را کنار زده باید حداقل ۱۰-۵ سانتیمتر زیر بذر مرطوب باشد.